metin yeğin
Bazı kitapları çok erken yazmışım diye düşünüyorum. ‘Patronsuzlar: Brezilya, Uruguay, Arjantin, Mosconi işgal fabrikaları’ deneyimlerini anlattığım kitabın ilk baskısında, 16 yıl önce, ülkede neoliberal politikalar karşısında iflas edecek fabrikaların, atölyelerin, okulların, hastanelerin işçileri, çalışanları için bir alternatifi anlatmaya çalışmıştım. 16 yıl içinde binlerce fabrika iflas etti, işyerleri kapandı ama birkaç kısa süreli deneyim dışında bir ‘işgal fabrikası-işçilerin yönetiminde bir fabrika’ direnişi gerçekleşmedi.
Demek ki yeterince anlatamamışız…
Kitapta her yerde sorduğum ‘Peki patronsuz bir fabrika mümkün mü?’ sorusuna, o zamanlar 25 yaşlarında olan bir fabrika işçsi kadının cevabını hatırlıyorum; ‘Ben hep işgal fabrikasında çalıştım. Bu soru bana garip geliyor, Bence patronla çalışmak mümkün değil.’ diyordu.
Bu yüzden yeniden ‘İşgal et, Diren ve Üret’…
Ve Venceremos…
Metin Yeğin
okuma_patronsuzlar