aristofanes ☆ Ἀριστοφάνησ
çeviren ve yayına hazırlayan: bilgesu savcı
“Sürün bizi burdan uzağa! Uzaklara!
Bugün yeteri kadar şarkı söyleyip dans ettik.”
Görünen o ki Aristofanes Bulutlar’da Sokratik felsefeyi kullanışsız ve özellikle edilgen bir mesguliyet olarak alaya alır ki bu da yanlış ellerde ‘saptırılarak’ Şehir’e ciddi biçimde zarar verebilir. Fakat Bulutlar’ın (ve felsefesinin) böylesi araçsalcı bir okuması felsefe ile komedi arasındaki ilişkiye işaret eden kritik bir noktanın gözden kaçırılması demektir. Belli bir dereceye kadar bilgelik aşkı olan, yalnızca bilgeliğe de indirgenemeyecek olan felsefe, aynı zamanda başka bir deyişle (bilgi ve zevki birleştirmeyi amaçlayan bir kavram olarak) bir zevk meselesidir ve Bulutlar, felsefenin ironik-komik bir müdafaası olarak okunabilir. Böyle bir amaçla bu makale Bulutlar’ı serbest kullanım perspektifinden ele alacaktır. Bu okuma, oyunun kendisinden edinilen materyal ile kanıtlandığı üzere yanıltıcı felsefenin iki farklı fakat birbiri ile ilişkili anlamını dile getirmeyi mümkün kılacaktır: Aklın araçsalcı akla ve/ya Devlet felsefesine indirgenmesi.
Bülent Diken & Carsten Bagge Laustsen
“Amanın. Bu çok sert, siz Bulutlar, fakat yeterince adil.
Ödünç aldığım parayı geri ödemekten kaçınmaya teşebbüs etmemeliydim.
Şimdi, benim canım oğlum, gel benimle—
Gel ki şu adamların, bizim üzerimizde oyun oynayan Chaerephon ve Sokrates’in
Kökünü kazıyalım.”
okuma_bulutlar